Hoi allemaal
Weer een bericht vanuit het mooie Suriname waar we inmiddels al een maand zitten! Het gaat snel hoor. Het gaat goed met ons en we proberen iedere dag van ons avontuur te genieten.
Net voor we naar Gujaba gingen hebben we onze eerste trip gedaan, naar Brownsberg. Het was een hele leuke trip waarbij we veel nieuwe mensen hebben leren kennen. We hebben de watervallen gezien en geziplined op 35 meter hoogte boven de Surinamerivier!
15 februari was het zover, we gingen voor het eerst naar Gujaba. We werden opgehaald en we hadden enorm veel bagage, we maakten ons al zorgen over of het wel ging passen in de auto en boot. Onderweg haalden we Dhr. Leidsman en zijn vrouw op en vertrokken we naar Atjoni, met een tussenstop bij Brownsweg om nog wat tafels en stoelen op te halen. Het was een lange rit met heuvelige wegen. Aangekomen op Atjoni werd het busje leeg gemaakt en in de boot geladen. Het was indrukwekkend om te zien hoe de boot werd volgeladen. Toen alles er in zat zijn we er zelf ook ingeklommen en vertrokken we naar Gujaba. Wat was de boottocht mooi! 1,5 uur later kwamen we aan bij het dorp. Met een tractor werden we met onze bagage naar het huis gebracht waar we de komende tijd zullen verblijven. Er liepen meteen veel kinderen met ons mee en we voelden ons net een attractie. Er werd gezwaaid en gelachen maar ook verbaasd gekeken. Twee blanken meiden, dat maken ze ook niet elke dag mee!
Aangekomen bij ons verblijf lieten we alles even op ons afkomen terwijl 
onze spullen binnen werd gezet. Een prima huis en we hebben allebei een aparte kamer voor onze hangmat. Een keuken met een hoge tafel voor ons kooksetje. Alles werd aangesloten en ondertussen waren er twee andere mannen bezig om een slot op de deur te maken. Erg fijn! Binnen een paar minuten hingen ook onze hangmatten en was het huis klaar. Dhr Leidsman nam ons mee en liet ons een deel van het dorp zien.
Daarna hebben we wat gekookt en gingen we ons wassen bij de rivier. Apart om je 
zo in de rivier te wassen maar het water was lekker koel. Toen begon eigenlijk al snel de 1e nacht in de hangmat. Spannend! We hadden niet zo heel goed geslapen en waren vroeg wakker door de kinderen en door de hanen die je goedemorgen komen wensen. Je hebt geen wekker nodig in het dorp. Gelukkig sliepen we de nachten erna steeds beter.
De tweede dag in het dorp gingen we kennismaken met de kapitein en hij wenste ons welkom in zijn dorp.
Ook hebben we kennisgemaakt met het schoolhoofd van OS2. Een vriendelijke vrouw en ook zij heette ons welkom. We hadden afgesproken dat we iedere dag mee zouden kijken bij een les zodat we de kinderen konden leren kennen. We begonnen met de 4e klas. Het was wel even omschakelen omdat je het onderwijs hier gaat vergelijken met dat in Nederland. Af en toe liepen we rond om te kijken wat de kinderen aan het maken waren en de leerkracht legde uit wat hij of zij ging doen. Tussen sommige klassen zat. Groep 2a bijvoorbeeld was ontzettend druk en de docent had moeite om ze stil te krijgen, terwijl groep 2b rustig was en goed naar de juf luisterde. In de middag hebben we geholpen met het iPad project. Dit vonden we erg leuk om te doen. Je bent dan 1 op 1 bezig met de kinderen en ze vonden het fijn dat de sommen werden uitgelegd. Wanneer een leerling steeds dezelfde fouten bleef maken, lieten we ze opnieuw de opdracht maken zodat ze ervan kunnen leren.
Ook hebben 
we uitgelegd dat het niet erg is om fouten te maken en dat je daar alleen maar van kunt leren. Om ze te belonen voor hun inzet hebben we op onze laatste dag het jeugdjournaal laten zien waar ze zelf in voor kwamen. Dit willen we vaker gaan doen, het is erg leerzaam voor ze en ze leren hierdoor beter Nederlands. We hopen zo dat er meer leerlingen komen naar de iPad lessen. Wanneer we tussendoor niet zoveel te doen hadden speelden we met de kinderen memory of gaven we ze een springtouw. Dat was wel even lastig voor de meiden, maar ze leerden snel hoe het werkte! Er zaten iedere dag veel kinderen bij onze veranda en we zaten eigenlijk nooit alleen. Dat is een goed teken natuurlijk want straks hebben we juist deze kinderen nodig voor ons project! De kinderen gaven ons vaak vruchten die ze in het bos hadden gevonden. Ook het groeten in de ochtend gaat steeds beter. De mensen vinden het leuk als je goedemorgen in hun taal kunt zeggen. Onderweg naar school lijkt het net een gezang als iedereen dat tegen elkaar zegt. Mooi om te zien. We moeten we zorgen dat we iedere dag bezig blijven. In het weekend wisten we niet zo goed wat we konden doen. Anne-Wil was die zaterdag ook jarig. De verjaardag voelde anders dan normaal. Coco had slingers meegenomen en we hadden een fles bier gekocht om het toch nog te kunnen vieren. Heerlijk dat koude biertje!
De volgende keer dat we naar het dorp gaan, gaan we in de ochtend op OS1 kijken zodat we alle kinderen hebben gezien. In de middag zullen we starten met onze activiteiten. We gaan kijken welke spellen uit ons draaiboek de kinderen aanspreken en aan de hand daarvan kunnen we groepen maken. Er zijn spellen voor de jongere en voor de oudere kinderen, spellen voor meisjes of jongens of voor iedereen samen. We zien een grote uitdaging in het dorp en hebben ons goed kunnen oriënteren. De eerste keer is ons meegevallen! Tuurlijk heb je er dagen tussen zitten dat het even wat minder gaat. Gelukkig zijn we met z’n tweeën en hebben we genoeg mensen waar we op terug kunnen vallen! We kijken positief terug op onze kennismaking met het dorp maar waren ook wel blij om weer in de stad te zijn. Lekker douchen en weer heerlijk eten. We zijn afgelopen weekend mee geweest naar springbreak. Een weekend vol met teamspellen en gezelligheid. Tussendoor natuurlijk ook onze verslaglegging voor school en de organisatie bijhouden. We willen jullie laten weten dat we ontzettend genieten en er naar uitkijken om met ons project te beginnen in Gujaba en hier alle vertrouwen in hebben!