Van 29 januari tot en met 12 februari was ik in Suriname. Twee heerlijke weken, waarin ik me heb laten verrassen door de mensen in Suriname, hun hartelijkheid en warmte, hun veelkleurigheid en ik heb me laten betoveren door de prachtige natuur.
We bezochten in het westen Bigi Pan en in het binnenland Gujaba.
In het kielzog van Marianne Rutgers, die een aantal werkbezoeken moest afleggen voor de Stichting Kansrijk Suriname was ik in de eerste plaats in Suriname om een paar projecten van de Stichting Kansrijk Suriname te bezoeken. In de afgelopen zes jaar had ik over de verschillende projecten veel enthousiaste verhalen gehoord, ik had de ontwikkelingen gevolgd op de website, maar het is natuurlijk nog leuker om de projecten in het echt te zien.
We bezochten bij de Clarkeschool het moestuinproject. De moestuin bestaat uit een flink aantal bakken, zodat het prettig is om staand grond en groente te kunnen bewerken; je hoeft niet op je knieën. Op ons moestuincomplex in Weesp wordt ook steeds meer in bakken gewerkt, het is een beetje het nieuwe tuinieren. De verschillende groentes doen het goed, ik zag Okra, Antroewa, Boulanger/Aubergine, Kouseband en bonen waar helaas luis in zit; dat kan gebeuren. En, zoals dat onder tuinders gebeurt, heb ik met juf Monica een recept uitgewisseld voor sopropo: inleggen in azijn; een lekkernij. De groentetuin ziet er goed uit.
Een bezoek aan het Bibliotheek-project, in de wijk Sunny Point. Er wordt onder toeziend oog van Jeanette volop geschoven en overlegd over de ‘inrichting van de bibliotheek’ , boeken worden nog verder geordend voor de verschillende leeftijdscategorieën. Het is een feest om te zien hoe kinderen met plezier boeken komen uitzoeken. Een aantal blijft ook puzzelen of woordspelletjes doen. In Nederland heb ik enige ervaring met de Voorleesexpress, georganiseerd vanuit de bibliotheken voor kinderen met een taalachterstand. Taalontwikkeling van kinderen stimuleren door het beschikbaar stellen van boeken, taalspelletjes aanbieden, voorlezen, het zet zeker zoden aan de dijk.
Eveneens in de wijk Sunny Point zijn we gaan kijken naar de muziek- en danslessen van juf Urmi. Er wordt muziek gemaakt met gitaren, blokfluiten en zelfgemaakte instrumenten, zoals een sambabal gemaakt van een petfles en een trom gemaakt van een emmer met er overheen gespannen plastic. Wie geen instrument bespeelt is zanger/zangeres. Juf heeft ook een ‘gettoblaster’ meegenomen voor vrolijke muziek waarop wordt gedanst en op de muziek worden spelletjes gedaan. Het is een vrolijke middag met stralende kinderen.
Ook hebben we in Sunny Point de HipHop-les van Faisal op het schoolplein bijgewoond. Zodra de leraar zijn muziek aanzet komen van alle kanten kleine en wat grotere meisjes aanlopen. Soms wat giechelend doen ze de soms ingewikkelde passen na van de hiphop-leraar. Ook hier veel enthousiasme en vrolijke gezichten.
In Gujaba brachten we kort een bezoek aan een van de twee scholen om te kijken hoe het met het WC-project was.
Het bezoek aan Gujaba is vooral voor ons een feest. Het logeerhuis van Diane en Thomas aan de Surinamerivier is een heerlijke plek; je zou de hele dag op de waranda kunnen zitten om te kijken naar alle 
bezigheid op de rivier onderaan de trap: baden, afwassen, de was doen, spelen en zwemmen. Een bezoek aan het dorp, met Diane als ‘gids’ bracht ons dicht bij het dagelijks leven van de vrouwen die daar wonen. Er wordt cassavebrood gemaakt en er wordt olie gemaakt van de amananoot. Thomas is botenbouwer, het is een buitenkansje voor mij als amateur-timmervrouw om te zien hoe een boot wordt gemaakt.
Verder bezochten we Kaaki in haar nieuwe behuizing en brachten we bezoeken aan Lydia en aan Meggy met haar pasgeboren zoon.
Het waren twee prima weken en ik complimenteer de Stichting Kansrijk Suriname voor de projecten die we hebben bezocht.
Tineke van Bottenburg
